مراد پس از این که مروارید خوشبختی شهرش دزدیده می‌شود به دنبال یافتن خوشبختی در جای دیگر حرکت می‌کند. او در راه به پیرمردی که برای آبادانی مزرعه ی خود از مراد کمک می‌خواهد و به شیری که چیزی در گلویش گیر کرده است، توجهی نمی‌کند. او وقتی می‌فهمد که این ها فرصت هایی برای به دست آوردن مروارید خوشبختی بوده است، پشیمان می‌شود اما دیگر دیر شده است. او وقتی به شهر باز می‌گردد مجسمه کسی را که مروارید خوشبختی را از گلوی شیر در آورده است می‌بیند.