"ا" کاری و زرنگ، "ب" بی نقطه تنبل و نادان و "ی" حقه باز است. یک روز "ب" فکر می‌کند چون "ا" قدش بلند است. زنگ و کاری است به خاطر همین یک توپ زیر خود می‌گذارد و "ب" می‌شود. اما قدش به "ا" نمی‌رسد. بعد"ی" با حقه بازی خود را به "ب" می‌چسباند و دانش را بی‏دانش و عدالت را بی‏عدالت می‌کند. "ب" از این وضع ناراحت می‌شود. از "ی" جدا و با "ا" یکی می‌شود. "با" کنار دانش و عدالت قرار می‌گیرد . "ب" از در کنار "ا" بودن بسیار خوشحال است.