پسر برای خواهر کوچکترش، مارجی، توضیح می‌دهد که بزرگترها هم روزی بچه بودند. اما مارجی تا زمانی که عکس ها را که برادرش از کشو میز در نیاورده حرف های او را باور نمی‌کند. سرانجام او قبول می‌کند که مادر، پدر، مادربزرگ ها و پدربزرگ ها و دیگر اعضا خانواده همگی روزی بچه بودند و در مدرسه درس می‌خوانده اند و در باغ ها بازی می‌کردند. مارجی از برادرش قول می‌گیرد زمانیکه او بچه دار و نوه دار شد، برای آنها از دوران کودکی مادر بزرگشان بگوید.