اشاره به توجه روزافزون جهانیان به آموزش و پرورش. در کنار آن تمایل به نو شدن و تغییر دادن همه چیز و پشت کردن به گذشته. در ادامه با اشاره به وضعیتی که درباره ی تغییر آموزش و پرورش ایران حاکم است، مشکل اساسی کشور را تمایل بیش از اندازه و بدون آگاهی به نو شدن و مهم تر از آن همه چیز دانی، افراد جامعه می داند. سپس توصیه می کند که اصلاح فرهنگ باید به دست آگاهان صورت گیرد و هر کسی که در فرهنگ دستی دارد، نمی تواند در این زمینه نظرداده یا وارد عمل شود