قبا بالا پوشی است که در دوران زندیه و قاجاریه برای پسر بچه های طبقه فرادست رایج بوده است. قبا دارای بالاتنه ای تنگ و دامنی گشاد است که بر روی لباس پوشیده می شود. آستین های این لباس بلند و چاکدار بوده و در ناحیه زیر بغل دارای روزنه هستند. رویه قبا از پارچه راه راه طرح دار و آستر آن از جنس پارچه گلدار نخی است که با دوخت های ظریف به هم متصل شده اند. لباس با بند بسته می شود.