ادیک درخت خانه شان را بسیار دوست دارد و روی آن هم تاب بازى مى‌کند و هم درون آن مخفى مى‌شود. درخت خیلى بزرگ شده است و نزدیک بودنش به خانه، برای خانه زیان دارد. راه را بر نور خورشید می‌بندد و هم ریشه هایش در دیوار زیر زمین خانه ترک هایی به وجود آورده است. براى همین پدر درخت را قطع می‌کند. زمانی که کارخانه ی چوب بری آن را می‌برد، پدر و ادیک همراه آنها می‌روند و ورقه هایی از تخته با خود می‌آورند. پدر با چوب ‏آن یک صندلى براى ادیک می‌سازد. اما صندلی جای خالی درخت را پر نمی‌کند. ادیک و پدرش در بهار نهالی تازه با فاصله بیشتری از خانه شان می‌کارند.