آموزگار به دانش آموزان گفته است که برای زنگ فارسی به تالار مدرسه بروند. در آنجا که محیط خوب و آرام و راحتی است، آموزگار ابتدا درباره ی عیب جوی و بدی های آن سخن می گوید، سپس یک شعر از سروده های سعدی را که در ارتباط با همین موضوع است را برای دانش آموزان می خواند و آن ها را نیز تشویق می کند تا آن شعر را با شیوه ی صحیح بخوانند.