ایران، سرزمینی کهن و پهناور که در آن مردمی با فرهنگها، زبانها، گویشها و باورهای گوناگون در کنار هم زیستهاند. ایران کشوری چند فرهنگی و چند قومی است. آذریها، کردها، ترکمنها، بلوچها، عربها، گیلکها و تپورها یا مازنیها در کنار زردشتیان که باورمندان به آیین کهن نیاکان هستند، تا آسوریان و ارمنیان و ... همه در هر گوشه، فرهنگ بزرگ این سرزمین را بازتاب میدهند. این فرهنگها و زبانها باید ادبیات کودکان و فرهنگ کودکی فراتر از این میداشتند، اما سیاستهای سختگیرانهای که به ویژه از زمان پهلوی اول در پیش گرفته شد، هیچگاه اجازه نداد ادبیات کودکان قومها و فرهنگهای ایرانی آن چنان که باید، شکل بگیرد. نمونههایی که در این مجموعه هست، بخشهایی از این ویژگی چندفرهنگی کودکان و ادبیات کودکان را بازتاب میدهد.
منبع: تاریخ ادبیات کودکان ایران، جلد هفتم