زویا پیرزاد نویسنده ارمنی‌تبار اهل ایران زاده ۱۳۳۱ در آبادان است، که سال ۱۳۸۰ با رمان «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» جوایزی همچون بهترین رمان سال پکا، بهترین رمان سال بنیاد هوشنگ گلشیری، کتاب سال وزارت ارشاد جمهوری اسلامی و لوح تقدیر جایزه ادبی یلدا را به دست آورد.
داستان در دهه ۱۳۴۰ در محله بوارده آبادان رخ می‌دهد. راوی این داستان, زنی ارمنی است به نام کلاریس آیوازیان است. او ۳ فرزند دارد یک پسر ۱۵ ساله و ۲ دختر بچه دوقلو به نام‌های آرمینه و آرسینه که در این داستان، از روابط خانوادگی خویش، فرزندان دو قلو و دنیای عاطفی آن‌ها و از همسایه‌هایی سخن می‌گوید که اینک در آبادان ـ در خانه‌های سازمانی ـ زندگی می‌کنند. تلاش برای انس گرفتن با محیط، بن مایه دیگر این داستان است.....
«آلن» عروسک سیاه‌پوست کودکی زویا پیرزاد
عروسک «آلن» در کتاب «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» با نام «تام» حضور دارد.
دوقلوها بیشتر از عروسک‌های دیگر مواظب «تام» بودند که «مبادا طفلکی فکر کند به خاطر رنگ پوست کمتر دوستش داریم.» صفحه 26 کتاب
«راپونزل»
«راپونزل» عروسک کودکی زویا پیرزاد است که در کتاب «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» حضور دارد و عروسک مورد علاقه آرمینه و آرسینه، فرزندان دوقلوی شخصیت اصلی داستان است و گم شدن و پیدا شدن آن بخشی از حضور معماگونه دختر همسایه جدید را نمایش می‌دهد.
میمون عروسک کودکی زویا پیرزاد
میمون عروسک هدیه دایی زویا پیرزاد در سن ده‌سالگی است. لباس‌اش را مادر زویا بافته و برای‌اش گوشواره زنجیری آویزان کرده است.