پس از آنکه خداوند آدم و حوا را از بهشت بیرون راند، آنها در زمین شروع به کار می‌کنند. خداوند به آدم و حوا دو پسر به نام های "قابیل" و "هابیل" می‌دهد. هنگامی که آن دو بزرگ می‌شوند، "قابیل" به کشاورزی و "هابیل" به گله داری می‌پردازد. آدم وظایف آنها در مقابل خداوند را به آنها می‌آموزد. برای همین از هر دو می‌خواهد بهترین محصول خود را بالای کوه ببرند تا مخلوقات خداوند از آن ها استفاده کنند. هابیل بهترین میش و قابیل بدترین میوه ى خود را می‌برد. فردا هر دو به قله ى کوه می‌روند. از میش اثری نیست ولی میوه ى قابیل همان جا مانده است. قابیل بسیار خشمگین می‌شود و چون به هابیل حسادت مى‌کند، دچار وسوسه ى شیطان می‌شود و او را می‌کشد.