ابراهیمی قاجار کرمانی، نادر

نادر ابراهیمی قاجار کرمانی، نویسنده، مترجم، ویراستار کتاب‌های کودکان و نظریه‌پرداز ادبیات کودکان در ۱۴ فروردین سال ۱۳۱۵ در تهران زاده شد. وی در مدرسه‌ی دارالفنون درس خواند و پس از گذراندن کلا‌س ششم ادبی وارد دانشکده‌‌ی حقوق شد. پس از چندی دانشکده‌ی حقوق را نیمه‌کاره رها کرد و رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی را برگزید. از ۱۳ سالگی به فعالیت‌های سیاسی پیوست و همین آرمان‌خواهی او سبب شد که پیشه‌های گوناگونی را تجربه کند. او برای گذران زندگی به کارهای گوناگونی از شاگردی فرش‌فروشی در بازار، کمک‌مکانیکی، نقاشی آگهی و حروفچینی چاپخانه تا ویراستاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و کار در تلویزیون، ساخت و کارگردانی فیلم و تدریس فیلمنامه‌نویسی پرداخته است. ابراهیمی از ۱۶ سالگی با توشه‌ای که از خواندن کتاب‌های کلا‌سیک ادب فارسی اندوخته بود، به نویسندگی پرداخت و دیگر هرگز آن را رها نکرد.
نخستین مجموعه داستان ابراهیمی به نام "خانه‌یی برای شب" در سال ۱۳۴۲ به چاپ رسید. او در آغاز کار، نویسنده کودکان نبود و در داستان‌هایش برای بزرگسالا‌ن، دردها و دشواری‌های اجتماعی را بازتاب می‌داد. خودش در این باره می‌گوید:
من عاشق نوشتن بودم، و عاشق نثر،‌ ولی رفته رفته به این نتیجه رسیدم که تکرار درد هیچ از آن کم نمی‌کند، جز اینکه بتوانم مقداری عقده دلم را خالی کنم… از این‌ رو به کودکان روی آوردم که بنیان‌گذار نسل جدیدند.
نادر ابراهیمی در نخستین اثرش برای کودکان با نام "دور از خانه" (۱۳۴۷) زبانی تازه به کار برد و کوشید شیوه‌ی نوشتار را با موضوع و هیجان کتاب هماهنگ کند و از واژه‌های کوتاه و تک‌بخشی برای رسیدن به این هدف بهره برد. او بر یکپارچگی به کارگیری واژه‌ها و پدید آوردن زبانی شکل گرفته و ثابت پای می‌فشرد تا درک کودکان از درونمایه متن و واژه‌های آن در سرتاسر ایران یکسان و یکنواخت باشد....