22 اردیبهشت سال 1402 خانم ثمینه باغچه‌بان نویسنده کودک و نوجوان و بنیان‌گذار سازمان رفاه ناشنوایان ایران, ،مهمان موزه کودکی ایرانک بودند
ثمینه باغچه‌بان در سال ۱۳۰۶ در تبریز، در کودکستان باغچه اطفال، (که پدرش، جبار باغچه‌بان در سال ۱۳۰۳ بنیاد گذاشته بود) به دنیا آمد.
ثمینه ، در سال ۱۳۴۰ از سوی آموزش و پرورش عهده‌دار نگارش کتاب‌های درسی کلاس اول دبستان و همکاری در تهیه‌ی متن‌های درسی کلاس‌های دوم تا چهارم دبستان شد. او پس از درگذشت پدر در سال ۱۳۴۵، ریاست آموزشگاه و مدیریت فنی جمعیت کر و لال‌ها را به عهده گرفت. در سال ۱۳۵۰ مدیر عامل و مسئول برپایی سازمان ملی رفاه ناشنوایان و در سال ۱۳۵۴ مدیر امور بالینی و دوره‌ی تربیت متخصص شنوایی سنجی و رابط ناشنوایان در دانشگاه ملی (بهشتی کنونی) شد.
او کتاب‌هایی درباره‌ی آموزش و پرورش ناشنوایان و آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان نوشته و آثاری را نیز در زمینه‌ی آموزش ناشنوایان، اختلالات گفتاری و ناگویایی به زبان فارسی بر گردانده است
دو کتاب «پولک های چوبی» و «نوروزها و بادبادک‌ها» به قلم او از کتاب‌های برگزیده شورای کتاب کودک است. ارائه ترانه فولکلوریک «دویدم و دویدم» در قالب کتاب و تهیه ویدئوی آن به زبان اشاره با کمک یونیسف صورت گرفت. همچنین در سال ۱۳۷۷ بنا به درخواست یونیسف، برگردان فارسی کتاب «پیمان جهانی» به قلم او انجام پذیرفت و به چاپ رسید و از آن ویدئویی به زبان اشاره تهیه شد. از دیگر آثار او کتاب‌های «جم جمک برگ خزون»، «آفتاب مهتاب چه رنگه» و کتاب «روشنگران تاریکی» (دربارهٔ پدرش جبار باغچه بان) است که کتاب آخر با مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان انجام گرفته‌است
