علی‌اکبر صادقی (1316- ) در تهران زاده شد. او از 5 سالگی علاقه خود را به نقاشی نشان می‌داد و هیچ‌گاه از این علاقه دست نکشید. او پس از به پایان رساندن دوره کارشناسی دانشکده هنرهای زیبا، به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیوست. نخستین کتابی که در آن‌جا تصویرگری کرد، «پهلوان پهلوانان» بود. توجه و علاقه صادقی به آثار حماسی سبب شد که در تقسیم کار انتشارات کانون، بیش‌تر چنین جنس از کارها را به او بسپارند که از میان آن‌ها می‌توان به کتاب‌های «عبدالرزاق پهلوان»، «گُردآفرید»، «آورده‌اند که، فردوسی...» اشاره کرد. او آثار دیگری نیز هم چون کتاب «باران»، «آفتاب، و قصه کاشی» نوشته نادر ابراهیمی، «حقیقت بلندتر از آسمان» و... را هم برای کودکان تصویرگری کرده است. صادقی کارگردانی شش فیلم انیمیشن برای کودکان: «هفت شهر»، «گل باران»، «ملک خورشید»، «من آنم که...»، «رخ»، «زال و سیمرغ» را نیز در کارنامه خود دارد.
نیکزاد نجومی (1320 - ) در کرمانشاه زاده شد. او دانش‌آموخته رشته نقاشی است. از سال 1346 همکاری‌اش را با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد. نخستین کار او تصویرگری «آفتاب در سیم‌ها» بود. نجومی یکی از نخستین تصویرگرانی بود که در آتلیه کانون از تکنیک چاپ برای آفرینش تصویرهای خود سود جست. نجومی چند کتاب تصویری به نام‌های «اگر جانوران صورت‌های رنگی داشتند»، «از یک تا ده» و «الفبای فارسی» پدید آورد. از دیگر کتاب‌هایی که در کانون تصویرگری کرد می‌توان به «گل بلور و خورشید»، «بستور» و «کی از همه پرزورتره» اشاره کرد.
ابراهیم حقیقی (1328- ) در تهران زاده شد. به سبب این که پدرش عکاس پرتره بود خیلی زود با دنیای تصویر آشنا شد. در دانشگاه رشته معماری خواند. او یکی از نخستین تصویرگرانی است که کار تصویرگری کتاب‌های کودکان را با انتشارات امیرکبیر آغاز کرد. هنگامی‌که هنوز دانشجو بود به کانون پیوست و به گفته خودش در کنار تصویرگران و انیماتورهای جوان و جست‌وجوگر هم‌چون فرشید مثقالی، نفیسه ریاحی و نورالدین زرین‌کلک تجربه اندوخت. پس از آن به امیرکبیر رفت و در آن جا به تصویرگری کتاب‌های کودکان پرداخت. کتاب‌های «بارون» و «دروازه بخت» نخستین کارهای او برای کودکان بودند که در سال 1357 منتشر شدند.
نورالدین زرین‌کلک (1316- ) در مشهد زاده شد. اگرچه رشته داروسازی را دنبال کرد، اما با روش خودآموزی و شرکت در کلاس‌های آزاد، نقاشی را آموخت. از گروه نخست پایه‌گذاران شورای کتاب کودک بود و با شکل‌گیری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در آن‌جا هم به کار پرداخت. اولین کتابی که در کانون تصویرگری کرد، «امیرحمزه صاحبقران و مهتر نسیم عیار» نوشته محمدعلی سپانلو (1347) بود. بعد هم در سال 1348 «افسانه سیمرغ» نوشته دکتر زهرا خانلری را برای فرانکلین کار کرد. تصویرگری کتاب «کلاغها» نوشته نادر ابراهیمی و «قصه گل‌های قالی» از آثار او در کانون است. کتاب «آ اول الفباست» و «وقتی که من بچه بودم» از کتاب‌هایی است که متن و تصویر هر دو کار خود اوست.
زرین‌کلک از سال 1350 تا 1357 هفت فیلم انیمیشن ساخت. از انیمیشن‌های او برای کودکان می‌توان به «اتل متل توتوله» و «دنیای دیوانه دیوانه دیوانه» اشاره کرد.
آلن بایاش (1936- ) تصویرگر فرانسوی و استاد دانشکده هنرهای تزیینی که از سال‌های پایانی 1340 در ایران زندگی کرده است و به فرهنگ ایران دلبستگی بسیار دارد. او با تصویرگری دو کتاب از انتشارات کانون: «بابابرفی» نوشته جبار باغچه‌بان و کتاب «چوپان دریایی» که خود نویسنده آن هم بود، جدای از کار نقاشی که حرفه اصلی‌اش است، کار تصویرگری را در ایران آغاز کرد. او در این کتاب‌ها از نگارگری شرقی تاثیر پذیرفته است.
بهمن دادخواه (1319 - ) در بندر انزلی زاده شد. اگرچه رشته تخصصی او دندان‌پزشکی است، اما به سبب علاقه شخصی نقاشی و تصویرگری را دنبال کرد. نخستین اثری که تصویرگری کرد «گیلان» نام دارد که نوشته خود اوست. از آثار دیگر دادخواه برای کودکان می‌توان به کتاب «لی‌لی لی‌لی حوضک»، سروده م. آزاد، «سیمرغ و سی مرغ»، «توکایی در قفس»، «سیبو و سار کوچولو»، «آهو و پرنده‌ها» و «بهار در شعر شاعران ایران» نام برد. او برای تصویرگری تعدادی از کتاب‌هایش جوایزی دریافت کرد. دیپلم افتخار دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان و پلاک طلایی براتیسلاوا از آن جمله‌اند.
نفیسه ریاحی (۱۳۲۲-۱۳۷۹) نقاش و مجسمه‌ساز و انیماتور دانش‌آموخته هنرهای تزیینی و مجسمه‌سازی بود. از سال 1345 تا 1347 در وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار بود و دو فیلم «نقاشی متحرک گربه‌ها» و «ملک جمشید» را کارگردانی کرده است. وی با برنامه کودک تلویزیون ملی ایران و سازمان نگاره زیر نظر فیروز شیروانلو همکاری داشت. تصویرگری کتاب‌های «چه می خواهید بدانید»، «پول و اقتصاد» و «هفت خوان رستم» برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، از آثار او است.
فرشید مثقالی ( 1322- ) در اصفهان زاده شد. او دانش‌آموخته رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا است. تصویرگری برای کودکان را با مجله «کیهان بچه‌ها» شروع کرد. کتاب‌های «کره اسب سیاه»، با تصویرگری سیاه و سفید و کتاب رنگی «خروس زری، پیرهن پری» اثر احمد شاملو از نخستین تصویرسازی‌های او به‌شمار می‌روند. تصویرگری برای کانون پرورش فکری را با کتاب «عمونوروز» آغاز و با کتاب «جمشید شاه» ادامه داد. شناخته‌شده‌ترین اثر او در حوزه تصویرگری «ماهی سیاه کوچولو» است. این کتاب در دوسالانه تصویرگری براتیسلاوا (1348) دیپلم افتخار گرفت. در سال 1974 فرشید مثقالی از سوی شورای کتاب کودک، نامزد «جایزه هانس کریستین آندرسن» در حوزه تصویرگری شد و توانست خود و ایران را صاحب این جایزه بزرگ کند.
صمد بهرنگی (1318- 1347) زاده شده در تبریز، نویسنده، آموزگار، منتقد اجتماعی، مترجم و پژوهشگر فولکلور آذربایجانی بود. بهرنگی درباره خودش گفته‌است: «قارچ زاده نشدم بی‌پدر و مادر، اما مثل قارچ نمو کردم، ولی نه مثل قارچ زود از پا درآمدم. هر جا نَمی بود، به خود کشیدم، کسی نشد مرا آبیاری کند. من نمو کردم... مثل درخت سنجد کج و معوج و قانع به آب کم، و شدم معلم روستاهای آذربایجان.» صمد با استفاده از ادبیات عامیانه آذربایجان داستان‌هایی چون «اولدوز و کلاغها»، «اولدوز و عروسک سخنگو» و... برای کودکان نوشت که بسیار از آن‌ها استقبال شد و در همان روزگار جوانی نام او را در ایران مطرح کرد. شناخته‌شده‌ترین اثر او اما «ماهی سیاه کوچولو» است. متنی که فراتر از داستان، نمادی از دوره مبارزه چریکی در دهه 1340 و 1350 در ایران است. کار برجسته صمد بهرنگی در زمینه آموزش و پرورش نگاه آرمانی به کودکان روستایی و تهی‌دست بود که پس از خودش سبب شد هزاران جوان به دنبال این ایده آموزگاری و آموزش و پرورش روستایی را پیشه خود سازند.
نادر ابراهیمی (1325-1387) در تهران زاده شد و در دانشگاه، زبان و ادبیات انگلیسی خواند. نویسنده ادبیات کودکان و نوجوانان، ادبیات بزرگسال، مترجم، ویراستار، پژوهشگر ادبیات کودکان، فیلم‌ساز و... بخشی از پیشه‌های او بود. نخستین کتاب ابراهیمی به نام «خانه‌ای برای شب» در سال 1340 یا 1341ش. به چاپ رسید. او در آغاز کار نویسنده کودکان نبود و در داستان‌هایش برای بزرگسالان، دردها و دشواری‌های اجتماعی را بازتاب می‌داد. نخستین اثرش برای کودکان «دور از خانه» نام داشت. کارهای دیگر او در این حوزه، مانند «کلاغها»، «سفرهای دراز هامی و کامی»، «سنجاب‌ها»، «باران، آفتاب و قصه کاشی» و... هستند. هم‌چنین درباره ادبیات کودکان هم چندین اثر به نام او منتشر شده است.
قدسی قاضی‌نور (1325 - ) در لنگرود زاده و در شهرهایی چون کرمانشاه و تهران بزرگ شد. او دانش‌آموخته رشته نقاشی دانشگاه هنرهای زیبا است. در دوره دانشجویی آموزگاری هم می‌کرد. پس از آن در سازمان کتاب‌های درسی و مجله‌های پیک تصویرگری کرد و در سال 1350 نخستین داستان‌اش به نام «چه کسی به چشم پسرک عینک زد» را نوشت و تصویرگری کرد. او کتاب‌های زیادی برای کودکان نوشت. از جمله می‌توان از «آقا معلم»، «مهمانی مهتاب»، «فاصله»، «تعمیرگاه» و... نام برد.
علی‌اشرف درویشیان (1320-1396) آموزگار، نویسنده ادبیات کودکان و نوجوانان و ادبیات بزرگسال، پژوهشگر فرهنگ مردم، در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. ابتدا برای هشت سال آموزگار روستاهای استان کرمانشاه بود و پس از آن در دانشگاه ادبیات فارسی و روان‌شناسی تربیتی خواند. در سال‌های جوانی (1350 -1357) سه بار برای نوشتن کتاب‌هایی مانند «از این ولایت» دستگیر و زندانی شد. در داستان‌هایش کودکی خودش و زندگی کودکان فرودست دیگر را بازنمایی کرده است. کارهای او در زمینه گردآوری افسانه‌های مردم ایران و به ویژه کردها، از آثار بسیار ارزنده او است.
شکور لطفی (1324 -1397) زاده شده در یکی از روستاهای میانه، بزرگ شده در جنوب شهر تهران، دانش‌آموخته تعلیم و تربیت با گرایش تربیت بدنی بود. آشنایی با توران میرهادی و شورای کتاب کودک و نویسندگانی چون نادر ابراهیمی او را به وادی ادبیات کودکان کشاند. از کتاب‌هایی که برای کودکان نوشته می‌توان «ما بوته گل سرخ را از خواب بیدار می‌کنیم»، «قصه پیرزنی که دلش می‌خواست تمیزترین خانه دنیا را داشته باشد» و «سرگذشت چمنزار بزرگ» را نام برد.
