پیشینه و خاستگاه «جشن زاد روز»
از اشیاء موجود، ۲ شیء پیشینه و خاستگاه «جشن زاد روز» دارد.
هر سال در زاد روز کودک، جشن و میهمانی خانوادگی برگزار می گردید. دوستان و همه خویشان، بستگان در این روز گرد هم می آمدندو شادمانی می کردند. هرودوت در این باره می نویسد: بزرگترین جشن ایرانیان در زادروز هر کس می باشد و با تهیه و صرف طعامی خاص آن روز را گرامی می دارند. پارسیان توانگر در زاد روز خود گاو نر، اسب، شتر یا الاغی را کباب کرده جلو مهمان می برند ولی تنگدستان از حیوانات کوچکتر استفاده می کنند. آن روز سفره خودشان را با خورش‌هاي گوناگون مي‌آرايند و اين روز فراموش نشدني براي پدر و مادر بايد پيش از هر چيز يادآور بخشش‌هاي اهورمزدا، خداي مهربان و پدر انسان‌ها باشد.
منبع:
محمدی، محمدهادی؛ قایینی، زهره. تاریخ ادبیات کودکان ایران، ج۱: ادبیات شفاهی و دوران باستان. تهران: چیستا، ۱۳۸۰. ص ۱۳۱.
