نظام‌الدین عبید زاکانی که در سده هشتم و در دوره آشوبناک پس از یورش مغولان به ایران، در قزوین و در خاندان زاکانیان به دنیا آمد، در شعر و ادب فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد، اما نام او بیش بر زبان‌ها جاری می‌شود. این اثر که به زبان ساده و کودکانه نوشته » موش و گربه « از همه با روایت‌شده، قصیده‌ای است بلند که روایت ریاکاری گربه‌ای از گربه‌های کرمان، زاهد و عابد شدن او پس از سالها دریدن موش‌ها، فریب خوردن موش‌ها، جنگ میان موش‌ها و گربه‌ها، چیرگی سپاه موشان بر سپاه گربکان و ... را در خود دارد. در ادبیات کودکان دوره پس از اسلام و در سده‌های میانی، هیچ اثری به مرتبه و جایگاه این روایت نمی‌رسد.
