صدا جزء مهمی‌ از شادی آفرینی در شعر است. یکی از راه‌هایی که شاعر می‌تواند بر صداها تأکید بگذارد، بهره بردن از قافیه‌سازی است. قافیه می‌تواند هم در پایان بیت‌ها و هم در میانه‌ی آن‌ها قرار گیرد. سرایندگان شعرهای بی‌معنی، گاه واژه‌هایی می‌سازند که بر مایه‌های طنز و قافیه‌پردازی آن‌ها می‌افزاید.