فانتزی علمی- تخیلی زیرگونه فانتزی است که امروزه بنابر اهمیت و گسترش آن خود به گونه ای گسترده با زیر گونه های متعدد تقسیم شده است. داستان های علمی - تخیلی به طور مشخص ترکیبی از یافته های علمی و تخیل فانتاستیک است. جوهر اصلی داستان های عملی- تخیلی شیفتگی نسبت به تکنولوژی و ستایش از علوم طبیعی، به ویژه نجوم، فیزیک و بیولوژی (به ترتیب اهمیت) است. البته این گونه نیز در مسیر تحول تاریخی خود عصر کلاسیک "جنگ های فضایی" را پشت سر گذاشت و برخی از رمان های علمی- تخیلی توجه خود را به مسایل اجتماعی و علوم انسانی (روانشناسی، جامعه شناسی، مردم شناسی) معطوف ساختند. در دهه های اخیر نیز بعد زیبایی شناختی و سبک نگارش در میان نویسندگان این گونه اهمیتی فزاینده یافته است. فانتزی علمی- تخیلی دنیایی را معرفی می کند که نه هرگز بوده و نه امکان دارد وجود داشته باشد. نویسندگان داستان‌های علمی‌ ـ تخیلی به فرضیه‌های علمی‌ و فناوری تخیلی توجه دارند وطرح داستان‌های‌شان را براین اساس پایه گذاری می‌کنند. برای به وجود آوردن اعتبار داستانی، آن‌ها از شگرد توصیف همراه با ریزپردازی‌ فناوری استفاده می‌کنند و شخصیت‌هایی را به نمایش می‌گذارند که به این فناوری و یا نتایج آن را باور دارند و جهانی خلق می‌کنند که علم در تمام اجزای آن درگیر است. همچون گونه‌های دیگر فانتزی نو، در داستان‌های علمی‌ ـ تخیلی هماهنگی درونی بین طرح، شخصیت‌ها و فضاسازی وجود دارد تا خوانندگان را ترغیب کند، ناباوری‌شان را کنار بگذارند. این داستان‌ها برای سنین بالاتر بیشتر به فرضیه‌پردازی درباره‌ی آینده‌ی انسان و حل مشکل فشارهای روحی و تنش‌ها می‌پردازند.