ناامیدی گناه بزرگی است....

باغبان پیر مى‏خواهد با قلمه‏هایى که در زمین کاشته است باغى زیبا و خوشبو داشته باشد. هر روز علف هاى هرزه را می کند تا اینکه روزی بیمار مى‏شود. با توفان، علف هاى هرز که در نبود باغبان رشد کرده اند، فرصت را از دست نمی دهند و خود را در جهت باد روى گل ها می اندازند. اما باغبان هنوز هم امیدوار است که در سال بعد برخى از گل ها باز شوند، چون مى‏داند ریشه ی گل ها زیر زمین هستند و کسى آنها را نمى‏بیند.