ننی یزدی

چارچوبی از چوب محکم (گردو، چنار، شورونه)، پارچه‌ای از جنس (شمکایی، تودار)، طناب‌های نخی محکم و الوان (قرمز، سفید، زرد، آبی) معمولا از نخ مسترریزه که با دست بافته می شده است، دو پایه از چوب که در دیوارهای کاهگلی اتاق‌ها یا بهار خواب جای می‌گرفته، میخ‌ها، حلقه‌ها و قلاب‌های آهنی دست ساز تمامی آن چیزی است که بستری نرم، راحت، محکم، زیبا و به دور از جانوران گزنده را برای خواب نوزاد کویر فراهم می‌آورده است.
معمولا بالای این ننی‌ها طنابی بسته می‌شده و پارچه‌ای روی آن قرار می‌گرفته که با حرکت ننی این پارچه هم حرکت می کرده و مانع نزدیکی حشرات به نوزاد می شده و بادی ملایم ایجاد می کرده. در گوشه‌ای از ننی نیز کیسه‌ایی سبز رنگ پر شده از نمک، دانه بید و انجیل با سوزن قفلی نصب می‌شده است تا کودک را از چشم بد دور کند. تنها تفاوت ننی‌ها با هم در جنس چوب و پارچه آن بوده که بسته به جایگاه خانواده نوزاد (فرادست و فرو دست) تغییر می‌کرده است.