چوب لباسی کودک

ایرانیان برای مرتب و تمیز نگه داشتن پوشاک خود آن ها را درون بقچه های نخی و یا بقچه هایی از جنس شال و ترمه که آستری و قلابدوزی و مروارید دوزی داشتند نگه می داشتند و این بقچه ها را درون کمدهای چوبی روی هم می چیدند. با رواج کمدهای لباس که میله ایی برای آویزان کردن لباس ها داشت از اواخر دوره پهلوی اول به تدریج رخت آویزهای چوبی، سیمی و پس از آن رخت آویزهای پلاستیکی مرسوم شد.