یمینی شریف، عباس

عباس یمینی شریف از نخستین شاعران و نویسندگان کودکان در پامنار تهران زاده شد. در پنج سالگی به همراه خانواده‌ی‌ خود به دهکده‌ی دربند در نزدیکی تهران رفت. او را در همان جا به مدرسه و مکتب سپردند. زندگی در روستا، از سویی یمینی شریف را به دوستی با طبیعت، گیاهان و جانوران برانگیخت و از دیگر سو، رفتار خشن و خشک مربیان مدرسه و مکتب روستا، نشان خود را تا پایان عمر در روح کودکانه‌ ی او باقی گذارد. یمینی شریف در خانواده ‌ای با فرهنگ پرورش یافت. لالایی‌های دوران کودکی و انس با شعرهای حافظ و سعدی و مولوی و نیز شعرهای روز، سبب شد او نیز به شعر و مطالعه روی آورد. وی به یاری حافظه‌ی نیرومند و پربار خود، ترانه و شعرهای روز را می‌خواند و از بر می‌کرد. خود او درباره محیط فرهنگی آن دوران می‌گوید که در هنگام کودکی در پی جنبش مشروطه و آزادی نسبی زبان و قلم، مردم به حق خود در تعیین سرنوشت خویش آشنا شده بودند و شعر و شاعری و نوشتن، بازار پر رونقی یافته بود. اکنون دیگر، افزون بر شعرهای شاعران بزرگ گذشته، در کتاب ‌های دبستان شعرهای ...