سخنی با نویسندگان جوان

در سال ۱۳۵۷ رشد چشمگیری در شمار آثار تألیفی برای کودکان و نوجوانان پدید آمد و تعداد نویسندگان کودکان و نوجوانان نیز افزایش یافت. در این مقاله به این گروه تازه کار پیشنهادهایی شده است تا با انجام آن ها کار خود را بهتر انجام دهند، از جمله: داشتن شناخت واقعی و نزدیک از کودکان و نوجوانان و شیوه ی زندگی آن ها و اخلاق و رفتارشان، داشتن نگاه همه جانبه به زندگی، استفاده از روش آموزش غیر مستقیم، بهره گرفتن از روش درست بیان واقعیت ها و مسائل اجتماعی. همچنین سفارش شده است از تاریخ و فهرمانان آن برای کارهای جدید و جدی کمک گرفته شود. پس از آن نویسنده به مقوله ی تصویر در کتاب کودکان اشاره کرده و در پایان همراهی نویسنده با کتاب را تا آخرین مراحل کار، یعنی پخش و فروش، ضروری دانسته است.