علی اشرف درویشیان در ۳ شهریور سال ۱۳۲۰ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. مادربزرگش زنی دنیادیده و با تجربه و سرد و گرم چشیدهای بود. در گفتن افسانهها و قصههای عامیانه مهارت عجیبی داشت. درویشیان بسیاری از افسانههای او را در کتاب افسانهها و متلهای کردی آورده است. او دربارهی قصههای مادربزرگش میگوید: "در زندگی پای قصههای خیلی از قصهگویان نشستهام، اما مادربزرگم از همهی آنها بهتر بود و به آنچه میگفت آگاهی کافی داشت. افسانه را با آب و تاب و با سود جستن از مثلها و اصطلاحات محلی بیان میکرد. آنها را با مسائل روز و نکتههای مورد علاقه ما میآمیخت، آرام و بیشتاب قصه میگفت و عقیده داشت که گفتن متل در روز سبب کسالت و خستگی میشود، بنابراین همیشه شبها و به ویژه پیش از خواب برای ما قصه میگفت. پدرم هم قصهگوی خوبی بود، اما نه به اندازهی مادربزرگم. او کمسواد بود و برای ما اشعار حافظ و باباطاهر را میخواند. نخستین کتاب داستانی که به خانهی ما آمد، امیر ارسلان نامدار بود که من در ۹ سالگی در شبهای زمستان برای خانواده میخواندم".
درویشیان در سال ۱۳۳۷ پس از گذراندن دورهی دانشسرای مقدماتی کرمانشاه، ۸ سال در روستاهای گیلانغرب و شاهآباد غرب آموزگار بود. در سال ۱۳۴۵ در دانشگاه تهران در رشتهی ادبیات فارسی و سپس تا فوق لیسانس روانشناسی تربیتی درس خواند و همزمان در دانشسرای عالی تهران تا رشتهی مشاوره و راهنمای تحصیلی پیش رفت....Nike Sneakers | Gifts for Runners