عنوان | مولوی، جلال الدین محمد بن محمد |
گونه | سرگذشت نامه |
نام و نشان | مولوی, جلال الدین |
تاریخ تولد - وفات | ٦٠٤-٦٧٢ق |
شهرت | جلال الدین محمد بلخی، جلال الدین محمد رومی، جلال بلخی، جلال الدین رومی، ملای رومی، مولانا جلال الدین، مولانای روم |
سال آغاز | ۶۷۲ |
زبان انتشار | فارسی |
نقش | شاعر، عارف و حکیم |
موضوع | جلال الدین محمد بن محمد مولوی, سرگذشتنامه, شاعر |
تاریخ نشر | ٦٠٤-٦٧٢ق |
متن کامل | جلالالدین محمد فرزند محمدبن حسین بن احمد خطیبی، نامدار به مولانا، مولای ما، ملای روم، خداوندگار و متخلص به خاموش، شاعر، عارف و حکیم ایرانی در خانوادهای اهل دانش در بلخ به دنیا آمد. پدرش بهاءالدین محمد از واعظان بنام بلخ بود. پس از حمله مغولان به بلخ، بهاءالدین محمد به همراه خانوادهاش بلخ را ترک کرد و به زیارت حج رفت. در بین راه، در نیشابور با شیخ فریدالدین عطار دیدار کرد. عطار از همان آغاز به نبوغ و استعداد شگفتانگیز جلالالدین محمد پی برد و کتاب اسرارنامه خود را به او پیشکش کرد و به پدرش گفت: «فرزند تو به زودی در جهان آتشی در میان عاشقان خداوند برخواهد افروخت». پس از سفر حج، بهاءالدین محمد و خانوادهاش در قونیه ساکن شدند. جلالالدین محمد در کودکی نزد پدر دانش آموخت و سپس به آموختن زبان عربی، وزن و قافیه، خواندن قرآن، علم فقه، حدیث و سنت، تفسیر قرآن، تاریخ احکام، دین شناسی، فلسفه، منطق، ریاضی و نجوم پرداخت. پس از مرگ پدر، در ۲۴ سالگی سرپرستی خانواده و آموزش مریدان او را به دوش گرفت. تدریس در دارالعلم برای او آوازه و اعتبار فراوان به ارمغان آورد. میگویند در چهار مدرسه شهر درس میداد و شمار زیادی شاگرد داشت. |